رسمی می باشد که دختران دم بخت ویا زنان نابارور در چهلمین روز از آغاز بهار به جا می آورند.
زنان ودختران در این روز در نزدیکی کوه تندرستون وقلعه دختر (کرمان) جمع می شوند وبا آب چله ریختن،زاغ سوزاندن وآش پختن ادامه می یابد.
ضمنا عشایر سیرجان چهلم بهار رادر پای کوه پاریز جمع می گذرانند وآش شیر درست میکنند.
کرمانی ها در تقویم هایشان فروردین را نوروز گویند وبیستم بهار،سیم بهار،چهلم بهار،نودم بهار،چهله زمستون نیز در گاه شمارشان یافت می گردد.
کرمانی ها از یکم تادهم بهمن را چهله بزرگ واز دهم تا آخر بهمن را چهله کوچک می نامند.(اهمن،بهمن،سرماپیرزن )
سرما پیرزن بعداز چهله کوچک است ومعتقدند که در روزی زمستان چنان سرد می شود که پیرزنان در کنج اتاق کنار کرسی میخکوب می شوند.
تبادل
لینک هوشمند
